Dag 1 Onderweg

Daar zitten we dan weer. Net of we niet weg zijn geweest. Onderweg in de trein die ons naar Schiphol gaat brengen. Dit keer hebben we de overstap Zwolle Schiphol zonder schermutselingen overleeft. Het ging gesmeerd. Aangekomen op spoor 15 in Zwolle, dartelden we stuiterend met in de ene hand een grote koffer en de andere hand onze handbagage richting de roltrap, op zoek naar spoor 3. Inderdaad… een roltrap dat lezen jullie goed. Tijdens onze vorige trip was  deze er nog niet. We hadden 5 minuten voor de overstap en waren natuurlijk voorbereid op een aantal “tegenslagen” die we tijdens eerdere reizen al hadden ondervonden.

Toen het einde van “onze roltrap” in zicht kwam, zagen we tegenover de roltrap waar wij ons op bevonden, tot onze grote verbazing een nieuwe roltrap voorzien van een bord met de letters “spoor 3”. Niet te geloven. Net toen we deze roltrap ook weer verlieten en aankwamen op spoort 3, kwam de trein er ook net aan. Nou, nou, nou, het gaat ons voor de wind laten we maar zeggen. Hmmmm niet te hard roepen…

We zijn enigszins sceptisch over deze onverwachte meevaller. Niet gelijk te blij. Wie weet wat ons allemaal nog tegen gaat zitten. Linda is er in ieder geval een beetje door van slag. Ze checkt onze vluchtgegevens en trek ineens een zuur gezicht. Zonder iets te zeggen geeft ze haar telefoon aan mij en ik zie een rijtje met vluchten en mijn oog valt op één vlucht die nogal wat vertraging heeft. Linda kijkt me aan met een blik van….”zie je wel, het ging ook te mooi” en ik vermoed dus gelijk dat de vlucht met vertraging onze vlucht wel zal zijn. Ik zie als bestemming “Dubaï” staan en kijk even vol ongeloof naar de scherm van Linda haar telefoon en toen naar Linda. Ze knikt, als bevestiging van wat ik al vermoedde. Ik kijk nog een keer…. En nog een keer. “Echt???? Nee toch?”, zeg ik tegen Linda. Ik kijk nog een keer goed en zie dat er wel een hele andere vluchtnummer bij staat. Hmmmm. Ik vraag Linda om toch even de vluchtgegevens te checken. Pfffffffffff die oale dramaqueen. Er is helemaal niks aan de hand. Ach ik kan haar ook wel begrijpen, ik vind het ook wel een beetje te goed gaan tot nu toe. Het is ook nooit goed hè? Gaat het gesmeerd, dan word je gestresst, omdat het wel heel gesmeerd gaat en dus wel fout moet gaan. Tsssss, wat zit een mens toch raar in elkaar.

Tot komen we zonder problemen tegen 19:00 uur aan op station Schiphol en banen we ons een weg door de menigte, op zoek naar balie 22. Ff inchecken en dan maar eens toegeven aan dat roffeltje in onze buik.

Toch niet vlekkeloos

Bij nader inzien bedenk ik me net dat niet alles vlekkeloos is verlopen. Voor het betalen buiten Europa is het nodig dat je dit met telebankieren aangeeft. Ik heb dit vanmiddag geprobeerd, maar de app gaf aan dat ik geen geldige pas had om deze dienst te gebruiken. Pffff… stom zeg. En nu? Thie maar gebeld en die was zo lief om onder werktijd even naar huis te rijden om zijn bankpas te brengen. Zelfde resultaat. Ik kan nu dus niet aangeven dat ik buiten Europa wil pinnen. Mooi is dat. Ik probeer op het vliegveld maar zoveel mogelijk te pinnen, want zonder geld is het niet leuk vakantie vieren natuurlijk en we gaan naar Do buy dus er moet wel gekocht worden! XD

Vliegveld

We kwamen lekker op tijd op het vliegveld aan. Gelijk maar even naar een pinautomaat. Nou die werkt ook niet mee. Ik kon maar €250,- pinnen, omdat het een andere bank (ABN) was. Jammer genoeg konden we alleen ABN pinautomaten vinden, dus hopen maar dat ik toch in Dubaï kan pinnen. Gelukkig kon Linda haar pas wel activeren, dus uiteindelijk zal het wel goedkomen denk ik.

We hadden al een boardingpass, dus we moesten nog even onze bagage afgeven. De balie was nog niet eens geopend dus we hebben heerlijk relaxed even een kopje koffie genuttigd. Het inleveren van de bagage ging ook vlot. We mochten 20 kg per persoon bij ons hebben. Linda zit nu al over de 18 KG (3 dagen Dubaï, hoe vaak wil ze van kleren wisselen? XD) dus veel souvenirs kan ze niet meenemen ben ik bang. We hebben even onze magen gevuld met een taai klein biefstukje met heerlijke patatten dat dan weer wel. Toen richting gate waar we na een uur wachten aan boord konden. Oogjes dicht snaveltjes toe. Dubaï here we come.